Solidair, open karakter, verbinding
Dit is Astrid - één van de begeleiders van Kwadijkerpark 103. Een bevlogen vrouw die veel plezier heeft in haar werk als cliënt begeleider.
Astrid vertelt dat ze dit werk sinds drieënhalf jaar dit werk doet. “Ik kom uit de (bedrijfs)horeca, heel wat anders. Mijn nichtje werkt hier op het park waardoor ik in contact kwam met de manager om te kijken of ik hier in de horeca zou kunnen werken.” Haar reactie? “'Ik vind jou zo’n type om op de groep te werken, ga dat eens doen.' Zo gezegd, zo gedaan – na een weekend meelopen was ik om.”
De groep is als een tweede thuis voor Astrid, haar collega’s bijna als familie. “In periodes ben je vaker op je werk dan dat je thuis bent. Zo leer je elkaar wel kennen.” Dit geldt ook voor de cliënten, die hebben een speciaal plekje in haar hart: “Aan hen kan je onvoorwaardelijke liefde geven – ze zijn zo puur. Het is niet altijd even makkelijk, periodes van onmacht bij een client zijn er ook, maar de client komt er altijd beter uit. En dat krijg je dan voor elkaar met z’n allen, zo mooi. Ik zou ook niks anders meer willen en ik heb wel eens spijt dat ik dit niet eerder heb gedaan.”
Vorige week verhuisde de groep van Astrid naar Kwadijkerpark 103, vanaf Oockershoek 5. Alle begeleiders van de groep hielpen mee. “De week daarvoor hadden we al heel veel spullen van de cliënten overgebracht, zodat hun kamer op orde zou zijn op de grote dag.” Om de cliënten zo min mogelijk uit balans te brengen gingen zij zoals gewoonlijk van half 9 tot half 4 naar de dagbesteding. Daarna werden ze meegenomen naar hun nieuwe thuis. “Eerste keer dat ze binnenkwamen nu het helemaal af was. Alle begeleiders namen één schaduwclient onder de armen. De eerste keer in hun nieuwe kamer: ze keken hun ogen uit. Hun persoonlijke spulletjes stonden er al, dat werkte rustgevend.”
De begeleiders maakten van de verhuizing meteen een kleine housewarming, compleet met taart en aanwezigheid van alle begeleiders en cliënten. “Dat was op zich al bijzonder. De drie nieuwe cliënten waren er ook voor het eerst om iedereen te ontmoeten. De dag liep vrij relaxed, maar voor de zekerheid bleken er ’s nachts twee begeleiders slapen.”
Inmiddels – een week later – zijn de cliënten al aardig geaard in hun nieuwe woning, vertelt Astrid. “De omstandigheden zijn daar ook naar; een eigen douch én wc, de woning is licht en alles is nieuw. Het blijft even wennen natuurlijk, maar het gaat zeker de goede kant op!”